- παντοδόχος
- -ον, ΜΑαυτός που δέχεται τους πάντες και τα πάντα.[ΕΤΥΜΟΛ. < παντ(ο)-* + -δόχος (< δέχομαι), πρβλ. ξενο-δόχος].
Dictionary of Greek. 2013.
παντοδόχος
Look at other dictionaries:
παντ(ο)- — και πανθ ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο θ. τής γεν. τού επιθ. πᾱς, παντός (και με τη μορφή πανθ αφομοιωτικά όταν το αρκτικό φωνήεν τού β συνθετικού δασύνεται) και έχει τη σημ. τού εξ ολοκλήρου, τού… … Dictionary of Greek
